Η <<απασχόληση>> ανήλικων ασυνόδευτων μεταναστών προεκτείνει το καθεστώς εκμετάλλευσης και καταπίεσης .

Το τελευταίο διάστημα παρεμβήκαμε με τρικάκια σε ξενοδοχεία στο κέντρο της Αθήνας και με πανό στο Γκύζη ενάντια στην εργασία ανήλικων μεταναστών-ριών

Ανακοινώθηκε πρόσφατα η συνεργασία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος. Η εν λόγω συνεργασία αφορά την απασχόληση παιδιών σε ξενοδοχειακές μονάδες, μεγαλύτερα από 16 ετών που διαβούν σε δομές φροντίδας ανηλίκων. Επίσης, απασχόληση ατόμων με αναπηρία σε ξενοδοχειακές μονάδες, με κάλυψη του κόστους εργασίας τους από τρέχοντα προγράμματα του ΟΑΕΔ.

Η συγκεκριμένη συνεργασία του υπουργείου με το ξενοδοχειακό επιμελητήριο, επιδιώκει να φέρει ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση, σε έναν κλάδο που αυτή τη στιγμή, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες επιτομές εργασιακών κάτεργων εντός ελλαδικού χώρου. Εξαντλητικά ωράρια, κομμένα ρεπό και διαλλείματα, είναι το μέλλον που επιφυλάσσει το κράτος για τους ανήλικους ασυνόδευτους μετανάστες, και τα άτομα με αναπηρία.

Συγκεκριμένα, για τους ανήλικους ασυνόδευτους μετανάστες το καθεστώς στο οποίο βρίσκονται, τους καθιστά πλήρως εκμεταλλεύσιμους από τα αφεντικά. Όσο και αν οι κυβερνώντες επιδιώκουν να παρουσιάσουν σαν θετική εξέλιξη και συμφέρον για τα παιδιά την είσοδός τους στην αγορά εργασίας, αυτό δεν παύει να είναι μια μυθοπλασία. Άλλωστε, η κρατική διαχείριση όλα αυτά τα χρόνια ανεξάρτητα κυβέρνησης έχει δείξει τις προθέσεις της με τις επαναπροωθήσεις, τους φράκτες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις εξαφανίσεις ενήλικων και ανήλικων μεταναστών που φτάνουν τις δεκάδες χιλιάδες.

Η λεηλασία του επονομαζόμενου από τον δυτικό κόσμο, τρίτου κόσμου έχει επιφέρει τεράστια κέρδη στα κράτη και στο κεφάλαιο, ιδιαίτερα των πιο οικονομικά εύρωστων χωρών. Η ιστορία σε περιοχές της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής είναι γεμάτη με αιματοκυλίσματα, απαγωγές, βία, εξαθλίωση και εκμετάλλευση. Στο σήμερα, οι περιοχές αυτές παραμένουν φτωχοποιημένες και πλήρως καταπιεσμένες. Τα γεγονότα παλαιοτέρων ιστορικών περιόδων συνεχίζουν να συμβαίνουν. Τo trafficking, οι αλλεπάλληλες στρατιωτικές συμπλοκές, η δυσπροσβασιμότητα σε βασικές ανάγκες και τέλος η παιδική εργασία, αποτελούν την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η μισθωτή εργασία, η δουλεία σαν έννοιες και λέξεις έχουν αλλάξει μέσα στα χρόνια, ωστόσο η σημασία τους παραμένει η ίδια, η εκμετάλλευση σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων από το κράτος και το κεφάλαιο προκειμένου οι τελευταίοι να ευημερήσουν. Και αν πλέον ο εξαναγκασμός στην δουλειά με απειλή την αφαίρεση ζωής είναι λιγότερο διαδεδομένος σε σχέση με το παρελθόν, ο φόβος της πείνας, της μη πρόσβασης σε βασικές αλλά και επίπλαστες ανάγκες, συνεχίζουν να οδηγούν σε καταστάσεις ανελευθερίας, καθημερινής εκμετάλλευσης, αποστέρησης της χαράς δημιουργίας, ελεύθερης συνύπαρξης, αυτοδιαχείρισης των αναγκών της ίδιας της ζωής του ατόμου.

Οι έντονες μεταναστευτικές ροές αποτελούν για τους κυρίαρχους πεδία κερδοφορίας αλλά και ιδεολογικής προπαγάνδας. Από τη μια τροφοδοτούν την επικράτειά τους με σχήματα ανωτερότητας σε σχέση με τους μετανάστες. Η υποτιθέμενη απειλή είτε για πολιτιστικά, είτε για θρησκευτικά θέματα, είναι οι αφορμές για να σημάνουν κίνδυνο για την εθνική ενότητα και να καλέσουν στην επαγρύπνηση πατριωτικών και εθνικιστικών φρονημάτων. Από την άλλη, οι μετανάστες αποτελούν τα φτηνά, αναλώσιμα, μη ορατά εργατικά χέρια.

Η αλληλεγγύη με τους/ις μετανάστ(ρι)ες που διαρκώς νιώθουν την βία και εκμετάλλευση κράτους, αφεντικών και φασιστών είναι δεδομένη. Κινούμαστε προς την προοπτική κοινών αγώνων μαζί τους, ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και εξουσίας. Ενάντια στα κράτη, στα έθνη, τις αστυνομίες, τους συνοριοφύλακες. Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Για την αλληλεγγύη, την ισότητα και την ελευθερία.

Κάτω τα ξερά σας από τους/ις μετανάστ(ρι)ες

Ούτε σκέψη για εργασία ανηλίκων