Για ακόμα μια φορά κράτος και αφεντικά εκμεταλλεύτηκαν μια συγκύρια ώστε να επιβάλλουν ένα καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Ένα καθεστώς ακόμα πιο έντονης καταστολής και εκμετάλλευσης. Εδώ και 11 χρόνια με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης κεντρώες, δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις επέβαλαν 4 μνημόνια και επιτέθηκαν σκληρά σε όσους βγήκαν στους δρόμους. Στο σήμερα κάνουν ακριβώς το ίδιο.

Είναι στο χέρι μας να μην αφήσουμε τους σχεδιασμούς αυτούς να περάσουν χωρίς να αγωνιστούμε. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους πρόσφατους αγώνες των μαθητ(ρι)ών με καταλήψεις και συγκρουσιακές πορείες. Τους αγώνες που διεξάγουν οι εργαζόμενοι/ες στον χώρο της υγείας, στην μαζική απεργία των διανομέων/ courier ,των εκπαιδευτικών, στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων εντός των φυλακών, αλλά και των μεταναστ(ρι)ών απέναντι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Αξίζει να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, να αγωνιστούμε, να απεργήσουμε, να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης, εργατικές ομάδες, να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας απέναντι στο υπάρχον και να αντιπαρατεθούμε πολιτικά και αξιακά με εκείνους/ες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι τίποτα δεν αλλάζει. Στόχος μας είναι ένας κόσμος αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας, όπου ο καθένας και η καθεμία θα προσφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του/ης και θα λαμβάνει σύμφωνα με τις ανάγκες του/ης, χωρίς διαχωρισμό στη βάση του φύλου, της φυλής, της σεξουαλικότητας. Ενός κόσμου όπου όλα τα ανθρώπινα και μη ζώα θα απελευθερωθούν από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και θα συμβιώσουν αρμονικά.

Ούτε εθνικός ούτε θρησκευτικός ο δικός μας πόλεμος είναι ταξικός

Αδιάκοπος αγώνας μέχρι την καταστροφή κράτους και κεφαλαίου