Τους τελευταίους 7 μήνες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια συνθήκη που κεντρικό της σημείο αποτελεί ο ιός Covid-19. Σ`αυτή τη συγκυρία το κράτος έχει εφαρμόσει μέτρα με υποτιθέμενο στόχο την αντιμετώπισή του με γνώμονα το <<κοινό καλό>>. Η πραγματικότητα όμως, είναι πως ο βασικός στόχος της πολιτικής κατεύθυνσης που ακολουθείτε, είναι η ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των από τα κάτω και ο περισσότερος κρατικός έλεγχος με στόχο την απόλυτη πειθαρχία.

Στους εργασιακούς χώρους, στα σύνορα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης η κρατική επίθεση ,η επιτήρηση και η εκμετάλλευση εντείνονται . Οι φυλακές δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό το πάζλ. Ο εγκλεισμός κάθε μορφής, από τις φυλακές και τους ζωολογικούς κήπους, από τους κατ`οίκον περιορισμούς ως τα κλουβιά των εκτροφείων είναι ένα είδος βασανισμού. Εντός των φυλακών οι κρατούμενοι/ες αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι β` κατηγορίας στερούμενοι/ες βασικών αναγκών. Ο προσωπικός χώρος, οι συνθήκες υγιεινής, οι άδειες εξόδου, ο προαυλισμός, τα επισκεπτήρια, η ανθρώπινη επαφή, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν είναι ποτέ δεδομένα για τους κρατούμενους/ες. Ακόμα όμως και αν καταφέρει κανείς να απελευθερωθεί από το σωφρονιστικό σύστημα, η ταμπέλα του κρατούμενου παραμένει και συνεχίζει να καταδιώκει όσες και όσους περνούν την πόρτα της φυλακής. Αποτελεί ένα στίγμα που οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση, τη δυσπροσβασιμότητα στην εργασία κτλ.

Εν μέσω καραντίνας και υγειονομικών μέτρων οι συνθήκες στις φυλακές όλο και χειροτερεύουν .Ήδη σε αρκετές φύλακες όπως αυτές της Κέρκυρας, του Μαλανδρίνου των Διαβατών κ.α., δεκάδες κρατούμενοι έχουν βρεθεί θετικοί στον ιό. Ενώ τις προηγούμενες μέρες καταγράφηκε ο πρώτος θάνατος κρατούμενου λόγω του covid-19. Η κυβέρνηση, μέσω της προϊσταμένης της γενικής γραμματείας αντιεγκληματικής πολιτικής Σ.Νικολάου, δεσμεύτηκε δημόσια για μερική αποσυμφόρηση των φυλακών. Αυτό που συμβαίνει όμως όλο αυτό το διάστημα, είναι ότι οι νοσούντες και μη βρίσκονται στοιβαγμένοι στους ίδιους θαλάμους, που προορίζονται για πολύ μικρότερους αριθμούς κρατουμένων. Τα επισκεπτήρια έχουν σταματήσει εδώ και αρκετούς μήνες με αποτέλεσμα τη αποκοπή επαφής με συγγενικά και φιλικά πρόσωπα, εντείνοντας το ψυχολογικό φορτίο των κρατουμένων. Η απαγόρευση αποστολής τροφίμων και ρουχισμού στους/ις κρατουμένους/ες κάνει ακόμα πιο δύσκολη την διαβίωση τους. Άλλωστε, το κολαστήριο νοσοκομείο του Κορυδαλλού, στο οποίο αργοπεθαίνουν όλα αυτά τα χρόνια οι κρατούμενοι είναι τρανό παράδειγμα του πώς το κράτος, ανεξαρτήτως διαχειριστή, αντιλαμβάνεται τη νοσηλεία, την πρόληψη και αντιμετώπιση της ασθένειας εντός των φυλακών. Τα περισσότερα από τα παραπάνω ζητήματα αποτελούν αιτήματα των κρατουμένων, προαναγγέλλοντας παράλληλα, ότι η μη ικανοποίησή τους θα εγείρει κινητοποιήσεις εντός των τειχών.

Όπως εκτός έτσι και εντός των φυλακών, κάθε φωνή αντίδρασης και αντίστασης καταστέλλεται. Ο τρόπος που επιλέγεται να συμβεί αυτό στο σήμερα είναι οι εκδικητικές μεταγωγές/ απαγωγές, οι τακτικοί έλεγχοι των κελιών, οι απορρίψεις χορήγησης αδειών, οι ξυλοδαρμοί από τα ΜΑΤ (πχ φυλακές Θήβας), η στέρηση εκπαιδευτικών αδειών ή η μη μεταγωγή σε φυλακές με εκπαιδευτικές υποδομές. Σε αυτό το πλαίσιο ο σύντροφος Κ. Σακκάς ξεκίνησε απεργία πείνας τις προηγούμενες μέρες, με αίτημα την μεταγωγή του στις φυλακές του Κορυδαλλού προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Αίτημα που φαίνεται ότι έχει ικανοποιηθεί, μένει όμως να υλοποιηθεί και να πραγματοποιηθεί η μεταγωγή του συντρόφου.

Οι απεργίες πείνας αποτελούν όπλο στα χέρια των κρατουμένων βάζοντας τα κορμιά τους ως ανάχωμα στους κρατικούς σχεδιασμούς. Σε ένα σύστημα που τους έχει στερήσει τη φωνή επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν το μέσο αυτό προκειμένου να ακουστούν τα αιτήματά τους και να σπάσουν το επιβαλλόμενο καθεστώς αορατότητας.

Από την πλευρά μας ως αναρχικές/οί είμαστε ενάντια σε κάθε μορφής εγκλεισμού και στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους/ις κρατουμένους/ες σε όλες τις φυλακές. Στεκόμαστε δίπλα τους στους αγώνες που μαίνονται μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων τους αλλά και μέχρι όλοι/ες να είναι ελεύθεροι/ες. Μέχρι την καταστροφή του υπάρχοντος που γεννά και δημιουργεί μέσα από τις εξουσιαστικές, ανταγωνιστικές σχέσεις που γαλουχεί <<νόμιμους>> και <<παράνομους>>. Μέχρι την οικοδόμηση μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.

ΥΓ Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους και τις συντρόφισσες στο άνω και κάτω Πολυτεχνείο, στην συγκέντρωση αλληλεγγύης στην πλατεία Εξαρχείων και στη Πάτρα που υπερασπίστηκαν μαχητικά την πολιτική τους επιλογή να σπάσουν έμπρακτα το δόγμα νόμος και τάξη και τους στρατιωτικούς νόμους που προσπαθεί να επιβάλλει το κράτος με πρόφαση τη διαχείρηση του Covid-19. Θέλουμε να τονίσουμε ότι αυτές οι πρακτικές από την πλευρά της εξουσίας δεν είναι ικανές να εμποδίσουν την κοινωνική αντίσταση. Ραντεβού στα οδοφράγματα.

Ανυποχώρητος αγώνας εντός και εκτός των τειχών μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής

Αλληλεγγύη και δύναμη στο σύντροφο Κ.Σακκα